Dnia 3 stycznia br. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną, o sygnaturze 0114-KDIP2-1.4010.461.2019.1.SP, której przedmiotem było ustalenie, czy planowana działalność Spółki z siedzibą na Słowacji w postaci otworzenia na terytorium Polski biura, w którym zatrudniony będzie pracownik, prowadzić będzie do powstania stałego zakładu na terytorium Polski.
W ukazanym stanie faktycznym działalność spółki polega na długotrwałym wynajmowaniu kolejowych wagonów towarowych. Spółka planuje rozszerzyć swoją działalność na terytorium Polski.
W związku z powyższym powstało zagadnienie budzące wątpliwości spółki: Czy planowana działalność będzie prowadzić do powstania stałego zakładu na terytorium Polski.
Z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską, a Słowacją wynika, że aby przedsiębiorstwo prowadziło swoją działalność w drugim państwie umownym za pośrednictwem zakładu, winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:
- istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),
- stały charakter takiej placówki,
- wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.
Aby taka placówka mogła być uważana za zakład, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za pośrednictwem takiej placówki, przy czym działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w komentarzu do modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD na podstawie którego, z faktu, że placówka musi być stała wynika, że zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, to znaczy nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego. Placówka obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu, czy też nie. Co więcej, nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest wyłącznym właścicielem, czy najemcą lokalu, czy dysponuje nimi w inny sposób. Placówka może być usytuowana w pomieszczeniach innego przedsiębiorstwa, np. w przypadku jeżeli przedsiębiorstwo zagraniczne dysponuje stale pomieszczeniem lub jego częścią należącą do innego przedsiębiorcy.
Istotne jest również to, że sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza. Nie jest wymagane, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką.
W związku z powyższym, w przypadku, jeżeli Spółka słowacka wynajmie w Polsce biuro oraz zatrudni pracownika, przesłanka posiadania stałej placówki zostanie spełniona.
Reasumując, należy pamiętać, że definicja zakładu zagranicznego uregulowana w art. 4a pkt 11 ma zastosowanie, jeżeli umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej. Podkreślić należy również znaczenie komentarza do modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, który w sytuacji zaistnienia wątpliwości interpretacyjnych ma duże znaczenie.
Autor: Izabela Lipka ? konsultant podatkowy
