Szukaj
Close this search box.

Transakcja z rajem podatkowym. Czy wystąpi obowiązek z zakresu cen transferowych w przypadku pobierania opłat z tytułu infrastruktury portowej?

W dniu 24 stycznia 2022 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.339.2021.2.IZ w przedmiocie ustalenia:

  1. Czy do pobieranych przez Spółkę Opłat znajduje zastosowanie art. 11b pkt 1 uCIT, a tym samym czy pobierane przez Spółkę Opłaty nie podlegają przepisom rozdziału 1a uCIT dotyczącym cen transferowych, ponieważ sposób ustalania cen w takich przypadkach jest określony przez przepisy ustawy?
  2. W przypadku uznania, iż pobierane przez Spółkę opłaty podlegają pod przepisy rozdziału 1a uCIT, to czy w przypadku poboru Opłat od: Agentów reprezentujących Armatorów oraz bezpośrednio od Armatorów i wystawienia faktur na ich rzecz, Spółka zobowiązana jest do ustalania, którzy Armatorzy mają siedzibę w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową, a także jaka jest wartość opłat pobieranych od poszczególnych armatorów w trakcie roku podatkowego, w celu ustalenia czy powstał obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych?

Stan faktyczny

Spółka jako podmiot zarządzający Portem, na podstawie art. 8 Ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich portowej, pobiera za korzystanie z infrastruktury portowej opłaty portowe, opłaty postojowe, opłaty dodatkowe i specjalne oraz opłaty za wodę. Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania nr 1, w opinii organu podatkowego Wnioskodawca dokonując transakcji z Armatorami oraz Agentami nie działa na podstawie przepisów ustawy o portach, lecz kieruje się postanowieniami statutu Spółki. Art. 11b pkt 1 uCIT zwalnia z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a uCIT jedynie w sytuacji, gdy cena będąca przedmiotem transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych. Normą art. 11b pkt 1 uCIT objęte są te ceny transakcji kontrolowanej, które wynikają z przepisów ustaw i rozporządzeń. Dla takich transakcji Wnioskodawca zwolniony jest z obowiązków wynikających z Rozdziału 1a uCIT. Przenosząc jednak powyższe na grunt analizowanej sprawy, w której wskazano, że zgodnie z postanowieniami Statutu Spółki, rodzaje i wysokość opłat portowych wymagają opinii Rady Nadzorczej, należy stwierdzić, że transakcja, w której cena ustalona jest w sposób wynikający ze statutu nie jest objęta przedmiotowym zwolnieniem.

Spółka jest beneficjentem Opłat i samodzielnie wystawia faktury dotyczące Opłat za użytkowanie infrastruktury portowej. Faktury wystawiane są na rzecz Armatorów lub w przypadku, gdy Opłata pobierana jest od Przedstawiciela Armatora – na rzecz Agenta. Użytkownikami infrastruktury są wyłącznie Armatorzy. W przypadku skorzystania przez Armatora z Przedstawiciela – Agenta, Spółka wystawia faktury na rzecz Agenta, jednak podmiot ten nie jest użytkownikiem infrastruktury, a wyłącznie płatnikiem faktury. Statki korzystające z infrastruktury portowej mogą należeć do Armatorów mających siedzibę w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Armatorzy są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką.

Stanowisko Wnioskodawcy i DKIS

W analizowanej sprawie art. 11o ust. 1 uCIT należy odnieść do armatorów, którzy mają miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, bowiem z przepisu tego wynika, że objęte są nim wszystkie transakcje tj. zarówno o charakterze przychodowym jak i kosztowym. Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy. W konsekwencji w przypadku Armatorów Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych, przy spełnieniu ustawowych przesłanek.

Z kolei w części dotyczącej transakcji Wnioskodawcy zawieranych z Agentami reprezentujących Armatorów należy zwrócić uwagę na art. 11o ust. 1a i 1b. W analizowanej sprawie transakcje z Agentami mają od strony Wnioskodawcy charakter przychodowy, co do zasady nie ma więc do nich zastosowania art. 11o ust. 1a uCIT. Niemniej jednak, jak wynika z projektu objaśnień zakresem zastosowania przepisu art. 11o ust. 1a uCIT ?objęte mogą być również sytuacje, w których odbiorcą należności jest polski rezydent, jeżeli rzeczywisty właściciel jest podmiotem rajowym. Natomiast w przypadku gdy polski rezydent jest jednocześnie rzeczywistym właścicielem, nie powstaje obowiązek dokumentacyjny?. Wobec powyższego, wyjątkowo zakresem zastosowania przepisu art. 11o ust. 1a ww. ustawy mógłby być objęty Wnioskodawca otrzymujący należności od Agenta (transakcja przychodowa), ale tylko w sytuacji, gdyby nie był on rzeczywistym właścicielem otrzymywanych opłat. Jednak z opisu sprawy nie wynika, aby taka sytuacja miała miejsce. W konsekwencji, w analizowanej sprawie w odniesieniu do transakcji z Agentem zastosowania nie znajdzie zarówno przepis art. 11o ust. 1, jak i art. 11o ust. 1a uCIT, a Spółka nie będzie w obowiązku z zakresu cen transferowych w tym kontekście.

Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy


Potrzebujesz wsparcia w przygotowaniu dokumentacji cen transferowych? Skontaktuj się z nami ?

Zobacz także

Nieubłagalnie zbliża się termin na składanie informacji o cenach transferowych TPR-C dla podatników, których rok podatkowy równy jest kalendarzowemu. Na...
Rozliczanie kosztów działalności badawczo-rozwojowej (B+R) stanowi kluczowy element strategii finansowej wielu przedsiębiorstw, szczególnie tych działających w sektorze innowacji. W maju...
W dniu 19 września 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.345.2024.3.AND) DKIS wydał interpretację indywidualną, która odnosi się do sytuacji, w której Wnioskodawca,...