Regulacje podatkowe w zakresie ustalania cen transferowych w Norwegii
Ustalenie czy podmioty są powiązane może być dokonane według uznania, jeżeli majątek lub dochód podatnika został zmniejszony z powodu bezpośrednich lub pośrednich wspólnych interesów z inną osobą, spółką lub instytucją. Według uznania majątek lub dochód ustala się tak, jak gdyby nie było wspólnego interesu.
Jeżeli podmiot jest rezydentem lub ma miejsce zamieszkania w państwie poza EOG i istnieją powody, by sądzić, że majątek lub dochód zostały zmniejszone, zmniejszenie uważa się za skutek wspólnego interesu, chyba że podatnik udowodni, że tak nie jest. Stosuje się odpowiednio, gdy drugi podmiot jest rezydentem lub miejscem zamieszkania w państwie EOG, jeżeli Norwegia nie może żądać informacji o jej majątku i dochodach zgodnie z umową prawa międzynarodowego.
W przypadku istnienia wspólnego interesu między przedsiębiorstwami mającymi siedzibę w Norwegii i za granicą, a ich stosunki handlowe lub finansowe podlegają warunkom wolnorynkowym określonym w umowie podatkowej pomiędzy odpowiednimi państwami, w odniesieniu do aktywów lub dochodów, uwzględnia się wytyczne w sprawie cen transferowych OECD.
W odniesieniu do wyceny ropy naftowej stosuje się odpowiednie ceny. Dotyczy to wszystkich transakcji i nie ogranicza się do transakcji między podmiotami powiązanymi.
Spółki zagraniczne i podmioty powiązane podlegają pewnym obowiązkom w zakresie składania oświadczeń i raportów dotyczących transakcji i rozliczeń pomiędzy spółkami powiązanymi.
Obowiązane do wypełnienia obowiązków są podmioty, które realizują:
- transakcje kontrolowane o łącznej wartości godziwej 10 mln NOK lub większej w ciągu roku dochodowego, lub
- należności i zobowiązania o łącznej wartości 25 mln NOK lub większej na koniec roku dochodowego.
Informacje dotyczące warunków transakcji kontrolowanych należy złożyć wraz z zeznaniem podatkowym.
Norweskie podmioty zobligowane są do przygotowania raportu CbC oraz RF-1123 do transakcji kontrolowanych.
Zasady dotyczące sporządzenia dokumentacji podatkowej (RF-1123) dotyczą na ogół przedsiębiorstw, które składają zeznanie podatkowe. Zwolnienia z obowiązku sporządzania odrębnej dokumentacji dotyczą małych i średnich podatników, którzy zatrudniają mniej niż 250 pracowników i ich:
- łączny dochód ze sprzedaży nie przekracza 400 mln NOK lub
- suma aktywów nie przekracza 350 mln NOK.
Zwolnienie nie ma zastosowania do przedsiębiorstw, które przeprowadzają transakcje z podmiotami mającymi siedzibę w państwie, co do którego Norwegia nie może żądać informacji podatkowych.
W celu rozstrzygania sporów w zakresie cen transferowych podmioty mogą stosować następujące mechanizmy: Advance Pricing Agreements, Enhanced Engagement Programs, Mutual Agreement Procedures. Ponadto w zakresie wewnątrzgrupowej sprzedaży gazu dostępne są porozumienia.
