W dniu 20 maja 2022 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.74.2022.2.MZA w zakresie ustalenia czy wydatki ponoszone w związku z korzystaniem z usług SaaS mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku u źródła.
Stan faktyczny
X spółka z o.o. jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem CIT w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż usług i towarów (głównie paliwa) przy użyciu karty paliwowej. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, której struktura umożliwia kompleksowe oraz efektywne świadczenie usług na rzecz klientów Grupy. W ramach działalności, Spółka m.in. ponosi koszty związane z nabywaniem usług typu Software as a Service (ang. SaaS, oprogramowanie jako usługa) polegających na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Spółka nabywa dostęp w ramach modelu SaaS w celu wykorzystywania oprogramowania wyłącznie do własnego użytku. Spółka nie nabywa praw do modyfikowania, rozpowszechniania, w tym użyczania lub najmu oprogramowania ani jego kopii, ani praw do wprowadzania jakichkolwiek zmian w kodzie programu. Usługi Saas są nabywane przez Spółkę od podatnika niebędącego polskim rezydentem podatkowym, również nie prowadzącego w Polsce działalności poprzez zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy CIT.
Użytkownik w zamian za opłaty z tytułu dostępu do oprogramowania uzyskuje prawo do wykorzystania oprogramowania dla własnych potrzeb, które są ograniczone do instalacji, uruchamiania, przechowywania i korzystania z oprogramowania na określonej liczbie urządzeń. Umowa nie przenosi autorskich praw majątkowych do oprogramowania ani praw do infrastruktury dostawcy.
Stanowisko Wnioskodawcy i DKIS
W ocenie Spółki, transakcja nabycia usług SaaS (polegająca na umożliwieniu dostępu do oprogramowania umieszczonego na serwerach lub w chmurze bez potrzeby instalacji obejmujące w szczególności dostęp do aplikacji w trybie online) nie mieszczą się w kategoriach przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2-4. Tym samym, analiza powinna skupić się na ocenie możliwości ewentualnego zakwalifikowania nabywanych usług do kategorii przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych, a także z ich sprzedaży.
Wnioskodawca wskazuje, że ustawy podatkowe nie zawierają definicji praw autorskich. Z uwagi na fakt, iż prawa autorskie nie są podatkowo zdefiniowane, należy więc odnieść się do ustawy, która zawiera ich definicję. Takim aktem normatywnym jest ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (UPA), w szczególności do art. 74 ust. 4 i 75 ust. 2 i 3.
Z analizy przepisów wynika, że usługi SaaS nie mieszczą się w zakresie praw autorskich wymienionych w art. 74 ust. 4 UPA. Tym samym, w wyniku nabycia tego oprogramowania nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych ani do uprawnienia do korzystania z tego oprogramowania na którymkolwiek z pól eksploatacji określonych w UPA. Dlatego też należy uznać, że przychody z tytułu nabycia Saas nie stanowią przychodów z praw autorskich, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Podsumowując, wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z korzystaniem z usług SaaS polegających na zapewnieniu dostępu do oprogramowania umieszczonego na serwerach lub w chmurze bez potrzeby instalacji na urządzeniu obejmujące w szczególności dostęp do aplikacji w trybie online nie mieszczą się w katalogu podatku u źródła, a tym samym Spółka (jako płatnik) nie jest zobowiązana do pobrania tego podatku na zasadach przewidzianych w art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT. Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem przedstawionym przez Spółkę i odstąpił od uzasadnienia prawnego interpretacji indywidualnej.
Podobne stanowisko DKIS zajął w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2022 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.91.2022.1.BJ – organ podatkowy stanął na stanowisku, że wydatki ponoszone przez spółkę w związku z pośrednictwem w sprzedaży usługi SaaS, polegające na umożliwieniu dostępu do funkcji realizowanych przez oprogramowanie, umieszczone na serwerach w chmurze, nie mieszczą się w katalogu przedmiotowym podatku u źródła. Ponadto organ wskazał, że naliczenie lub nie podatku u źródła w przypadku programu komputerowego zależy przede wszystkim od tego, jakie dokładnie prawa uzyskuje polska firma oraz w jaki sposób zamierza zakupione programy wykorzystać.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
