Stan faktyczny
Spółka złożyła skargę do Sądu na odmowę wydania przez Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie opinii o stosowaniu przez płatnika preferencji polegającej na zwolnieniu z opodatkowania podatkiem u źródła odsetek od pożyczki, których łączna wysokość przekroczyła kwotę określoną w art. 26 ust. 2e uCIT (2 000 000 PLN).
Kognicja Sądu odnosiła się m.in. do weryfikacji przesłanek w zakresie ustalenia rzeczywistego właściciela (stosownie do definicji z art. 4a pkt 29 uCIT) otrzymywanych przez kontrahenta odsetek od pożyczki.
Stanowisko Sądu
WSA w Lublinie[1] w wyroku podzielił stanowisko organu podatkowego w przedmiocie odmowy wydania opinii o stosowaniu preferencji podatkowej.
Sąd wskazał, iż podmiot otrzymujący odsetki od pożyczki nie jest ich rzeczywistym właścicielem, lecz podmiotem pośredniczącym, zobowiązanym do przekazania odsetek innym podmiotom funkcjonującym wewnątrzgrupy.
W rozstrzygnięciu Sąd wskazał, iż „Wykazując aktywa i pasywa o znacznej wartości i podkreślając, że jest podmiotem wyspecjalizowanym w strategicznym zarządzaniu majątkiem oraz finansowaniu inwestycji poprzez udzielanie pożyczek (a zatem deklarując działalność zbliżoną do zakresu działania instytucji finansowych, jakimi są np. fundusze inwestycyjne), spółka zatrudnia niewielką (relatywnie wobec wykazywanych obrotów) liczbę pracowników, nie posiada majątku służącego do wykonywania działalności gospodarczej i deklaruje jej prowadzenie z wykorzystaniem, wynajmowanego wspólnie z innymi powiązanymi podmiotami, lokalu biurowego. Kluczowa dla tego podmiotu obsługa księgowa i prawna pochodzi w całości z zewnątrz. Spółka posiada wprawdzie zarząd, co podkreśla w skardze (a co jest immanentną cechą spółki kapitałowej i nie podlega kwestionowaniu), ale składający się z tych samych osób, które takie funkcje sprawują w podmiotach powiązanych. (…)Grupa ta z dużym prawdopodobieństwem została utworzona nie ze względów ekonomicznych, ale w celu skorzystania z preferencji.”.
Sąd wskazał na podstawie zaprezentowanych powyżej elementów substratu majątkowo-osobowego, iż struktura, w której uczestniczy podatnik ma zatem charakter sztuczny.
Dla przykłady wskazać należy także jeden z wyroków TSUE[2], w których Trybunał wyjaśnił, iż „Za sztuczną konstrukcję można uznać grupę spółek, która nie została utworzona ze względów odzwierciedlających rzeczywistość ekonomiczną, której struktura jest czysto formalna i której głównym celem lub jednym z głównych celów jest uzyskanie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem mającego zastosowanie prawa podatkowego”.
Rekomendacje
Spółka dokonując płatności transgranicznych podlegających pod podatek u źródła, przy skorzystaniu z preferencyjnej stawki podatku (stosownie do przepisów uCIT lub Umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) może dokonać oceny ryzyka podatkowego w zakresie ponoszenia:
- niższych kosztów na personel oraz lokal użytkowy (substrat majątkowo osobowy), które pomimo, iż mogą wpływać na generowanie zysku/zmniejszenie straty, narażają Spółkę na ryzyko ustalenia obowiązku podatkowego przez Organ podatkowy w stawce podstawowej (20%);
- wyższych kosztów z tytułu substratu majątkowo-osobowego i tym samym mitygację ryzyka podatkowego w odniesieniu do skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej.
Autor: Michał Mika – Transfer Pricing Manager
[1] I SA/Lu 298/22 – Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 listopada 2022 r.
[2] Wyrok trybunału (wielka izba) z dnia 26 lutego 2019 r. w sprawach połączonych c‑116/16 i c‑117/16
