W przypadku zidentyfikowania transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym, po przekroczeniu progów dokumentacyjnych wskazanych w Ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, podmioty powiązane są zobowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych.
Taką dokumentację podatnik przygotowuje w postaci elektronicznej za rok podatkowy, w terminie do końca 10. miesiąca po jego zakończeniu.
Podatnicy opodatkowani estońskim CIT powinni stosować regulacje z zakresu cen transferowych – stanowisko Organów podatkowych i Sądów
Obowiązkom z zakresu cen transferowych podlegają również podatnicy opodatkowani ryczałtem od dochodów spółek (tzw. „estoński CIT”, Rozdział 6b Ustawy o CIT). Takie stanowisko aprobuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych (przykładowo pismo z dnia 1 lipca 2022 r., 0111-KDIB2-1.4010.99.2022.1.PB; pismo z dnia 21 marca 2023 r. 0114-KDIP2-2.4010.309.2022.1.AP – więcej: TAX ALERT), ale również tezę taką podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku o sygn. I SA/Po 697/22 z dnia 11 stycznia 2023 r. (orzeczenie nieprawomocne).
Zgodnie z art. 11n pkt 1 Ustawy o CIT obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:
- nie korzysta ze zwolnienia z art. 6 Ustawy o CIT dotyczącego zwolnień podmiotowych,
- nie korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a (odpowiednio: dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej; dochody podatników z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu),
- nie poniósł straty podatkowej.
W tym miejscu, należy wskazać, że podatnik opodatkowany ryczałtem stosuje „uproszczone rozliczenie”. Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w estońskim CIT nie ma rachunkowości podatkowej, wszelkie rozliczenia i dokumentacja opierają się wyłącznie na zasadach występujących w przepisach o rachunkowości.
Wątpliwości podatników
W praktyce pojawiła się wątpliwość czy, a jeśli tak, to w jaki sposób stosować przesłankę wyłączającą obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych zawartą w art. 11n ust. 1 lit c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (brak straty podatkowej) w przypadku podatników rozliczających się ryczałtem od dochodów spółek?
Stanowisko Ministerstwa Finansów
Na powyższe pytanie odpowiedział MF w Interpelacji nr 38761 z dnia 27 lutego 2023 r. w sprawie obowiązków podatników ryczałtu od dochodów spółek (znak sprawy DD8.054.2.2023).
Wobec braku odmiennej definicji, pojęcie „straty podatkowej” występujące w Rozdziale 1a ustawy CIT (Ceny transferowe), należy rozumieć jako stratę przyjętą dla celów podatku CIT, bez względu na formę rozliczenia tego podatku. Stosownie do art. 28c pkt 4 Ustawy o CIT: „Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o: (…) 4) zysku (stracie) netto – oznacza to zysk (stratę) netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości”. W tym miejscu warto podkreślić, że wysokość zysku (straty) netto może zarówno bezpośrednio (art. 28m ust. 1 pkt 5 oraz art. 28n ust. 1 pkt 4), jak i pośrednio (art. 28m ust. 1 pkt 1 oraz art. 28n ust. 1 pkt 1) wpływać na powstanie dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. W związku z powyższym, w przypadku podatników ryczałtu od dochodów spółek, pojęcie straty podatkowej użyte w art. 11n pkt 1 lit. c ustawy CIT odnosi się do pojęcia straty netto w rozumieniu art. 28c pkt 4 ustawy CIT.
Konkluzja
Reasumując, na potrzeby skorzystania ze zwolnienia z przygotowania lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 11n pkt 1 dla podatników opodatkowanych estońskim CIT, pojęcie poniesienia straty podatkowej należy rozumieć jako stratę netto ustaloną na podstawie przepisów o rachunkowości.
Autor: Marta Kiryczuk – Konsultant podatkowy