Ulga na robotyzację została wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (uCIT) ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ) z 1 stycznia 2022 r.
Przepisy art. 38eb uCIT regulujące sposób odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów nabycia robotów przemysłowych oraz związanych z nimi maszyn i systemów nie są precyzyjne. Brak jest bowiem szczegółowego opisu, w jaki sposób podatnik powinien potrącić 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.
Na tym tle powstał spór między jednym z podatników (Spółką) a Dyrektorem Krajowej Informacji Skarbowej. W związku z rozwojem prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zrealizowała w 2022 r. inwestycję polegającą na wzniesieniu nowej zautomatyzowanej linii produkcyjnej. Linia produkcyjna składała się z wielu maszyn, które zostały pomiędzy sobą skoordynowane w taki sposób, że brały udział w płynnym oraz sprawnym realizowaniu procesu produkcyjnego. W 2022 r. Spółka nabyła maszyny i urządzenia peryferyjne, które następnie zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
W maju 2023 roku Spółka wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o interpretację indywidualną, w którym zapytała się, czy będzie mogła na podstawie art. 38eb uCIT odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 uCIT, kwotę stanowiącą 50% kosztów poniesionych w roku 2022 na nabycie maszyn i urządzeń peryferyjnych.
W wydanej w lipcu 2023 r. interpretacji DKIS nie zgodził się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym Spółka byłaby uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 38eb ustawy, jako kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację 50% kosztów poniesionych na nabycie maszyn oraz urządzeń peryferyjnych jednorazowo w roku nabycia maszyn oraz urządzeń peryferyjnych. DKIS uznał, że wskazane w art. 38eb ust. 2 uCIT koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych stanowią odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych przez Spółkę środków trwałych. W konsekwencji, to na podstawie tych odpisów amortyzacyjnych podatnik może dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania.
Spółka złożyła do WSA skargę na interpretację DKIS wnosząc o jej uchylenie.
WSA w Warszawie podzielił stanowisko Spółki i wyrokiem z 21 grudnia 2023 r. sygn. akt. III SA/Wa 1993/23 uchylił interpretację DKIS. W tezie ww. wyroku wskazano, że „Podatnicy spełniający warunki zastosowania ulgi na robotyzację będą uprawnieni do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 38eb u.p.d.o.p. jako kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację, 50% kosztów poniesionych na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn, urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych oraz innych urządzeń, systemów i usług funkcjonalnie z nimi związanych jednorazowo w roku nabycia tych przedmiotów. Na potrzeby odliczenia w ramach ulgi, o której mowa w art. 38eb u.p.d.o.p., bez znaczenia pozostaje fakt, że roboty, maszyny oraz urządzenia peryferyjne będą stanowiły środki trwałe, ponieważ w ramach przedmiotowej ulgi odliczeniu podlegają koszty nabycia tych przedmiotów, a nie dokonane od nich odpisy amortyzacyjne.”
Takie rozstrzygnięcie jest korzystne dla wielu podatników, ale nie dla wszystkich. Oznacza bowiem, że jeżeli podatnik poniósł wydatki na roboty przemysłowe itp. przed 1 stycznia 2022 r., czyli przed wejściem w życie przepisów o uldze na robotyzację, to nie skorzysta z ulgi na robotyzację poprzez jednorazowe odliczenie 50% kosztów. W takim przypadku rekomendujemy z wystąpieniem z wnioskiem o indywidualną interpretacją, która może umożliwić odliczenie części kosztów w ramach odpisów amortyzacyjnych.
Autor: Paweł Rosiński – Doradca podatkowy nr wpisu 13 408
