W dniu 22 maja 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o sygn. 0115-KDIT1.4011.322.2024.2.MR w celu ustalenia, jakie praktyczne zasady należy przyjąć w celu rozliczenia safe harbour w przypadku planowanej transakcji udzielenia pożyczki.
Stan faktyczny i warunki safe harbour w przypadku transakcji pożyczkowej
W opisywanym stanie faktycznym Wnioskodawca planuje udzielić podmiotowi powiązanemu pożyczki na zasadach spełniających uwarunkowania safe harbour w przypadku transakcji finansowych.
Umowa będzie spełniała wszystkie warunki narzucone regulacjami w zakresie:
-
- oprocentowanie pożyczki w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy będzie ustalane na podstawie rodzaju bazowej stopy procentowej i marżę, określone w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych aktualnym na dzień zawarcia tej umowy,
- nie przewidziano wypłaty innych niż odsetki opłat związanych z udzieleniem lub obsługą pożyczki, w tym prowizji lub premii
- pożyczka zostanie udzielona na okres nie dłuższy niż 5 lat,
- w trakcie roku podatkowego łączny poziom zobowiązań albo należności podmiotu powiązanego z tytułu kapitału pożyczek z podmiotami powiązanymi liczony odrębnie dla udzielonych oraz zaciągniętych pożyczek wynosi nie więcej niż 20 000 000 zł lub równowartość tej kwoty,
- pożyczkodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
Równocześnie podatnik wskazał, iż oprocentowanie pożyczki, którą podatnik zamierza udzielić Spółce, zostanie ustalone jako oprocentowanie stałe.
W świetle powyższego powstały wątpliwości:
- Czy dla zastosowania instytucji safe harbour WIBOR-3M powinien przyjąć wartość stałą ustaloną w chwili zawarcia umowy, tj. z dnia poprzedzającego dzień zawarcia umowy czy też winien zmieniać się w trakcie trwania umowy?
- Czy dla zastosowania instytucji safe harbour konieczna jest kapitalizacja odsetek w okresach miesięcznych lub rocznych?
Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie WIBOR-3M i kapitalizacji odsetek
W ocenie podatnika – w przypadku pytania nr 1. – WIBOR-3M powinien przyjąć wartość zmienną, tj. konieczne jest ustalenie kosztów pożyczki przy uwzględnieniu faktycznego wskaźnika WIBOR-3M za dany okres trwania umowy. W zakresie pytania nr 2. – nie jest konieczna kapitalizacja odsetek w jakichkolwiek okresach cząstkowych i odsetki mogą zostać naliczone na ostatni dzień trwania umowy pożyczki.
Stanowisko organu podatkowego w zakresie oprocentowania zmiennego i safe harbour
W ocenie organu podatkowego konstrukcja przepisu ogranicza możliwość zastosowania safe harbour wyłącznie dla oprocentowania zmiennego ponieważ:
-
- w przypadku oprocentowania stałego dowolna zmiana stóp rynkowych nie wpływałaby na ocenę spełnienia warunków safe harbour,
- w warunkach rynkowych oprocentowanie zmienne zazwyczaj różni się od oprocentowania stałego, co wynika przede wszystkim z oczekiwań dotyczących kształtowania się stóp rynkowych.
Powyższe oznacza, iż nie należy tak samo traktować sformułowania wskazującego, iż oprocentowanie jest kalkulowane na podstawie rodzaju stopy bazowej i marży ze wskazaniem na oprocentowanie „odpowiadające stopie bazowej, powiększonej o marżę ogłoszoną w obwieszczeniu”.
Mając na uwadze przestawiony stan faktyczny organ podatkowy odstąpił od udzielenia odpowiedzi na wskazane we wniosku pytania.
Autor: Beata Rawa-Miszczuk – Partner
