Przepisy tzw. Nowego Ładu z początkiem 2022 r. wprowadziły ograniczenie w zakresie możliwości rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3.10.2016 r.[1], przez spółki nieruchomościowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT „Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki”.
Problem ze stosowaniem powyższego przepisu dotyczy nieruchomości ujmowanych w księgach rachunkowych spółek nieruchomościowych jako inwestycje długoterminowe. Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1a, nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne zaliczane do inwestycji (wycenia się) – według zasad, stosowanych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, określonych w pkt 1 oraz w art. 31, art. 32 ust. 1-5 i art. 33 ust. 1 lub według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej. Zatem wątpliwości wzbudza stosowanie przepisu z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT w stosunku do nieruchomości wycenianych według wartości godziwej, w stosunku do których nie są dokonywane odpisy umorzeniowe.
Organy podatkowe stoją na stanowisku, iż w takim przypadku spółki nieruchomościowe nie są uprawnione do uznania odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości jako kosztów uzyskania przychodów na podstawie znowelizowanego przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, czego przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2023 r., znak sprawy 0114-KDIP2-1.4010.213.2023.1.MW oraz interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2023 r. znak sprawy: 0114-KDIP2-1.4010.499.2023.1.KW.
Do początku 2023 r. sądy administracyjne nie podzielały poglądów organu interpretacyjnego i wskazywały, że w przypadku niedokonywania przez spółki nieruchomościowe odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zaliczonych do grupy 1 KŚT na podstawie przepisów o rachunkowości, ograniczenie uregulowane w art. 15 ust. 6 ustawy o CIT nie może mieć do niej zastosowania (wyrok WSA w Poznaniu z 10 lutego 2023 r. sygn. I SA/Po 789/22).
W podobnym tonie wypowiedział się WSA w Warszawie w wyroku z dnia 31 stycznia 2023 r., sygn. III SA/Wa 2355/22, w którym wskazano, że „Przewidziane w art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. ograniczenie wysokości podatkowych odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji do wysokości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonywanych zgodnie z przepisami o rachunkowości znajduje zastosowanie w odniesieniu do spółek nieruchomościowych, o ile spółka nieruchomościowa dane aktywa, zaliczane do Grupy 1 Klasyfikacji, traktuje jako środki trwałe podlegające amortyzacji – zgodnie z przepisami o rachunkowości”.
Natomiast w wyroku z 4 kwietnia 2023 r. sygn. III SA/Wa 2425/22 WSA w Warszawie, wskazał, że: „Jeżeli dana spółka nieruchomościowa dokonuje odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) zgodnie z przepisami o rachunkowości (obciążających w tym roku wynik finansowy jednostki), to odpisy podatkowe nie mogły przekraczać tak ustalonej wartości. Jednocześnie, w przypadku spółki nieruchomościowej, która nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) zgodnie z przepisami o rachunkowości, a co za tym idzie – jak zasadnie wskazano w zaskarżonej interpretacji – wartość odpisu amortyzacyjnego (umorzeniowego) w takim przypadku osiąga wartość “0”, to taka spółka nieruchomościowa nie jest uprawniona do tego by dokonywać odpisów podatkowych w ogóle (limit dla nie wynosi bowiem “0”)”.
Zatem przywołany wyrok prezentuje pogląd odmienny w stosunku do dotychczasowej linii orzeczniczej i jest niekorzystny dla podatników. Mając na względzie rozbieżności w orzecznictwie w zakresie stosowania przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, zasadnym wydaje się występowanie przez spółki nieruchomościowe z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, przy czym należy pamiętać, iż korzystne rozstrzygnięcie nastąpi najprawdopodobniej w toku postępowania przed sądem administracyjnym.
Autor: Karol Klauziński – Doradca podatkowy nr wpisu 14 276
[1] https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20160001864/O/D20161864.pdf