W dniu 24 marca 2022 r. WSA w Gorzowie Wlkp. w wyroku o sygn. I SA/Go 436/21 (orzeczenie nieprawomocne) orzekł w przedmiocie ustalenia, czy zestaw kontenerowy wynajmowany przez Wnioskodawcę, może być uznany za urządzenie przemysłowe (katalog wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT), a w związku z tym Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie na rzecz Kontrahenta wynagrodzenia z tego tytułu.
Skarżąca (Wnioskodawca) prowadzi działalność w formie spółki jawnej, prowadząc działalność deweloperską specjalizującą się w realizacji projektów budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego. Wspólnikami w Spółce są wyłącznie osoby fizyczne. Przez wzgląd na formę prawną i strukturę właścicielską, Spółka jest transparentna podatkowo. Specyfika działalności wymaga obecności osób odpowiedzialnych za realizację inwestycji (kierowników budowy, pracowników budowlanych) w miejscu jej realizacji. Do tego celu Spółka wynajmuje kontenery, schody i podesty na podstawie umowy najmu zawartej ze spółką mającą siedzibę na terytorium Austrii (Kontrahent), tj. nierezydenta podatkowego w Polsce. Spółka austriacka nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, a co za tym idzie, wynajem kontenerów nie odbywa się w zakresie działalności zakładu.
Kontenery będące przedmiotem umowy najmu stanowią konstrukcje mające postać przestrzeni zamkniętej ściankami po bokach z dachem i podłogą. Kontenery nie są trwale związane z gruntem, są jedynie osadzone na gruncie. Kontenery wynajmowane są na cele socjalne osób realizujących inwestycje budowlane, a schody i podesty umożliwiają dostęp do kontenerów. Oprócz funkcji socjalnych, kontenery mają zastosowanie jako przestrzeń umożliwiająca pracę nad dokumentacją budowlaną, a ponadto umożliwiają tymczasowe, bądź stałe zamieszkanie. Zestawy kontenerowe nie są wykorzystywane w procesie produkcyjnym. Nie są w nich również przechowywane surowce, materiały czy półprodukty wykorzystywane w ramach realizacji inwestycji budowlanych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy zestaw kontenerowy wynajmowany przez Wnioskodawcę od Kontrahenta, może być uznany za urządzenie przemysłowe mieszczące się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w związku z tym Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie na rzecz Kontrahenta wynagrodzenia z tego tytułu?
Stanowisko Wnioskodawcy i WSA
W ocenie Spółki, opłata za usługi najmu zestawów kontenerowych wypłacana przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie jest objęta zakresem stosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT jako użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, tym samym Spółka nie jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku u źródła. Natomiast organ podatkowy stoi na stanowisku, że zestawy kontenerowe należy traktować jako urządzenia przemysłowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz jednocześnie w art. 12 ust. 3 umowy polsko-austriackiej. Tym samym, uiszczane na rzecz austriackiej spółki płatności za wynajem kontenerów ? są należnościami licencyjnymi. W konsekwencji, Wnioskodawca zobowiązany jest do pobrania i odprowadzenia (na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT), zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych na rzecz tego podmiotu należności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że podstawową kwestią dla rozstrzygnięcia sprawy jest wykładnia pojęcia urządzenie przemysłowe. W zaskarżonej interpretacji organ podatkowy, powołując się na tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku opowiedział się za szerokim rozumieniem wyrażenia “urządzenie przemysłowe”, przez co należy rozumieć urządzenie związane z przemysłem, którego nie można zawężać do urządzeń wykorzystywanych bezpośrednio przy produkcji.
WSA wskazuje, że przez pojęcie “urządzenie przemysłowe” należy rozumieć jako składnik majątku pełniącego pomocniczą funkcję w ramach procesu przemysłowego rozumianego jako ciąg działań mechanicznych lub chemicznych służących do masowej produkcji towarów. Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej przez Sąd sprawy stwierdzić należy, że opisane w stanie faktycznym sprawy kontenery, będące przedmiotem umowy najmu, stanowiące konstrukcje mające postać przestrzeni zamkniętej ściankami, po bokach z dachem i podłogą (z różnym wyposażeniem), przeznaczone do celów socjalnych, nie są urządzeniem przemysłowym w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ spełniają jedynie funkcje pomocnicze i nie są funkcjonalnie wykorzystywane w procesie produkcji.
W ocenie Sądu organ podatkowy dokonał błędnej, rozszerzającej wykładni pojęcia urządzenie przemysłowe. Przyjęcie wykładni zaprezentowanej przez organ prowadziłoby do przyjęcia, że definicja urządzenia przemysłowego obejmuje wszystkie dostępne aktualnie na rynku dóbr urządzenia, bez względu na ich charakter i przeznaczenie.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
