W dniu 19 stycznia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. II FSK 1274/19 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora KIS, podtrzymując stanowisko organu pierwszej instancji (Wyrok WSA we Wrocławiu o sygn. I SA/Wr 947/18 z dnia 22 lutego 2019 r.) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka ma obowiązek obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła) od należności za Usługę przechowywania danych na rzecz kontrahentów Spółki, którzy nie są polskimi rezydentami podatkowymi.
Zdaniem Spółki, w przypadku należności za Usługi przechowywania danych, nabywane od kontrahentów, którzy nie są polskimi rezydentami podatkowymi, Spółka nie będzie miała obowiązku obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia podatku u źródła od tych należności, albowiem Usługę przechowywania danych nie można zakwalifikować jako usługę przetwarzania danych czy też inne świadczenie o podobnym charakterze wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Odmiennego zdania był organ podatkowy, który wskazał, że z tytułu zakupu Usług przechowywania danych na serwerach kontrahentów zagranicznych, Spółka jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 updop, w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, uznając, że w tym przypadku mamy do czynienia z korzystaniem z urządzenia przemysłowego.
Art. 21 ust. 1 updop
Kluczowym dla rozstrzygnięcia sprawy było rozumienie użytego w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop zwrotu “użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego”, a w szczególności pojęcia “urządzenie przemysłowe“. W ocenie sądu pojęcie “urządzenie przemysłowe” należy rozumieć jako “składnik majątku pełniącego pomocniczą funkcję w ramach procesu przemysłowego rozumianego jako ciąg działań mechanicznych lub chemicznych służących do masowej produkcji towarów”. Ponadto, organ podatkowy dokonał błędnej wykładni pojęcia “urządzenia przemysłowego”, uznając, że pojęcie to należy rozumieć maksymalnie szeroko, ma ono charakter sformułowania ogólnego, mieszczącego w sobie wszelkie możliwe urządzenia stanowiące zespół elementów technicznych. Organ podatkowy także wadliwe uznał, że ustalony w sprawie stan faktyczny odpowiada hipotezie określonej normy prawnej (w tym przypadku art. 21 ust. 1 pkt 1 updop), ponieważ stwierdzono, że “Usługa przechowywania danych” nie jest świadczeniem usług lecz użytkowaniem urządzenia przemysłowego.
Z wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej wynika wyraźnie, że dzięki Usłudze przechowywania danych, Spółka ma możliwość przesłania, przechowywania oraz pobierania danych z dowolnego urządzenia przy pomocy danych dostępowych. W ramach Usługi przechowywania danych nie dochodzi do ich przetwarzania, działalność kontrahenta polega jedynie na hostingu. Sąd wskazuje, że organ podatkowy w interpretacji pominął jeden ważny element wykładni a mianowicie chodzi o to, że opodatkowaniu podlegają przychody za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego. Organ podatkowy zaś skoncentrował się jedynie na wykładni (błędnej wykładni) pojęcia “urządzenie przemysłowe”, zakładając, że z takim użytkowaniem mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, tj. użytkowaniem przez Spółkę serwera.
Tymczasem poczyniona konkluzja jest z istoty świadczonej usługi przez kontrahenta Spółki błędna, dodatkowo pomija treść zawartej między stronami umowy. Hosting jest udostępnianiem przez dostawcę usług internetowych miejsca na swoich serwerach. Związane jest to z udostępnieniem danej przestrzeni dyskowej, maksymalnej liczby danych, którą chcemy przesłać wykorzystując łącza serwerowni, usługami oferowanymi przez serwerownię, maksymalnego obciążenia serwerowni. To usługodawca tak naprawdę jest właścicielem i jednocześnie użytkownikiem serwera aby móc świadczyć Usługi przechowywania danych na rzecz Skarżącej. Skarżąca ani nie wynajmuje, nie dzierżawi i nie leasinguje takiego serwera, co więcej nie ma fizycznego dostępu do serwera i znajdujących się w nim dysków. Należy więc, odróżnić przestrzeń umożliwiającą przechowywanie danych na serwerze od faktycznego użytkowania serwera.
Płatność z tytułu korzystania ze sprzętu komputerowego może zostać uznana za należność za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego jeżeli płatność ta ma miejsce w związku z wynajęciem (dzierżawą, leasingiem) sprzętu nie zaś ze świadczeniem usługi.
Podsumowując, organ sądowniczy przyznał rację Spółce, że należności, które płaci za Usługę przechowywania danych nie są należnościami za użytkowanie czy prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego lecz – jak to wynika z istoty umowy – za świadczenie usługi. Nie jest tym samym zobowiązana do pobrania podatku u źródła w oparciu o treść art. 26 ust. 1 updop w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
