Podatek od przerzuconych dochodów (dalej jako “PPD”) jest instytucją wprowadzoną do krajowego porządku prawnego przepisami ustawy tzw. „Nowego Ładu”, obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. Z końcem czerwca 2023 r. upłynął termin pierwszego rozliczenia z tytułu PPD. Sposób prawidłowego rozpoznawania i opodatkowania przerzuconych dochodów jest uregulowany w art. 24aa ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przedmiot opodatkowania podatku od przerzuconych dochodów stanowią koszty:
-
- usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz usług o podobnym charakterze;
- wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7;
- przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze;
- finansowania dłużnego związane z uzyskaniem środków finansowych i korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych
- opłat i wynagrodzeń za przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyk.
Poniesienie ww. kosztów nie stanowi samoistnej przesłanki zobowiązującej podatników do rozliczenia z tytułu PPD. Aby powstał obowiązek z tytułu PPD muszą wystąpić łącznie poniższe warunki:
-
- podmiot polski poniósł ww. koszt na rzecz podmiotu powiązanego;
- podmiot powiązany – odbiorca osiąga co najmniej 50% przychodów z transakcji pasywnych i usług niematerialnych od podmiotów powiązanych;
- podmiot powiązany – odbiorca przekazuje co najmniej 10% przychodów do innych podmiotów;
- koszty wynikające z transakcji pasywnych oraz usług niematerialnych wymienionych w art. 24aa ust. 3 ustawy o CIT stanowią co najmniej 3% sumy kosztów uzyskania przychodów przez podatnika w danym roku podatkowym;
- stawka podatkowa mająca zastosowanie wobec przychodów uzyskiwanych przez podmiot powiązany jest mniejsza niż 14,25%.
Jakie państwa stosują nominalnie stawkę CIT niższą niż 14,25%?
W projekcie objaśnień podatkowych w zakresie podatku od przerzuconych dochodów z dnia 14 czerwca 2023 r., Ministerstwo Finansów wskazało przykładową listę państw stosujących nominalną stawkę niższą niż 14,25%. Pośród wymienionych państw, ze starego kontynentu zostały wskazane: Węgry, Bułgaria, Guernsey, Jersey, Wyspy Man, Andora, Północna Macedonia, Irlandia, Cypr, Gibraltar, Liechtenstein, Bośnia i Hercegowina. Pośród państw z pozostałych kontynentów zostały wskazane: Anguilla, Bahamy, Belize, Bermuda, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Kajmany, Wyspy Turks i Caicos, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Barbados, Chile, Paragwaj.
Lista państw wskazanych powyżej nie stanowi katalogu zamkniętego, dlatego w przypadku wątpliwości konieczna jest szczegółowa analiza przepisów danego państwa.
Wskazać należy, iż nowelizacja przepisów o PPD, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2023 r., wprowadziła szereg zmian w tej instytucji. Jedną z nich jest nałożenie na podatników ciężaru dowodu w zakresie wykazania niespełnienia warunków skutkujących obowiązkiem rozliczenia z tytułu PPD.
Mając na względzie skomplikowaną konstrukcję przepisów o PPD określających warunki, jakie muszą wystąpić, by powstał obowiązek z tytułu PPD, wyłączenia z tego podatku, odliczenia przy ustalaniu podstawy opodatkowania, warto rozważyć przeprowadzenie przeglądu podatkowego, który pozwoli na zidentyfikowanie obowiązków z tytułu podatku od przerzuconych dochodów lub wdrożenie procedury należytej staranności, w której zostaną zawarte wytyczne do rozpoznawania obowiązków z tytułu PPD.
W przypadku pojawienia się wątpliwości w zakresie podatku od przerzuconych dochodów, serdecznie zapraszamy do kontaktu.
Autor: Karol Klauziński – Doradca podatkowy nr wpisu 14 276