I SA/Go 234/22 – Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 08 września 2022 roku uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej oraz poprzedzającą decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014 rok[1]. Zasadniczy spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy organy podatkowe zasadnie zakwestionowały zaliczenie przez skarżąca spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu kosztów usług koncernowych.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (DIAS) utrzymując w mocy decyzję organu podatkowego I instancji przyjął, że spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem dokumentacja przedstawiona w trakcie postępowania podatkowego nie pozwoliła na zweryfikowanie wartości faktury wystawionej przez podmiot powiązany z tytułu kosztów usług koncernowych i ustalenie, czy całość kosztów objętych fakturą winna obciążać spółkę, która skupiła się na uprawdopodobnieniu, że usługi koncernowe zostały wykonane. Zdaniem DIAS z materiału dowodowego nie wynikało, jakie konkretnie usługi podlegały rozliczeniu, w jakim zakresie i w jakiej wysokości określono ich wartość, co uniemożliwiło organowi podatkowemu zbadanie, czy zostały one wycenione zgodnie z ceną rynkową. Niniejsza sprawa była już badana przez Naczelny Sąd Administracyjny, który sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu.
Stanowisko WSA
-
- Dokumentacja podatkowa, której elementy określone są w art. 9a updop, jest podstawowym źródłem dowodowym zawierającym informacje umożliwiające przeprowadzenie analizy istoty działań gospodarczych oraz dokonanie ich oceny wskazującej, czy wynagrodzenie w transakcji zawartej pomiędzy podmiotami powiązanymi zostało ustalone na poziomie rynkowym, tj. nie różniącym się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Konsekwencją zakwestionowania przez organ podatkowy poprawności dokumentacji podatkowej, do której prowadzenia podatnik był obowiązany na podstawie art. 9a updop nie jest automatycznym wykluczeniem z kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego przez podatnika tytułem zapłaty za wykonanie usługi niematerialnej, ale podważenie domniemania, że zapłacona faktycznie cena owej usługi jest ceną rynkową. W związku z powyższym, to w interesie podatnika zawierającego transakcję z podmiotem powiązanym jest określenie na piśmie wszystkich istotnych uwarunkowań danej transakcji, mających wpływ na wartość transakcji, a jednocześnie niezależnych od istniejących miedzy stronami powiązań.
- Organy podatkowe wykluczając wydatek z kosztów uzyskania przychodów z uwagi na braki w dokumentacji i nie podejmując szacowania, dokonują błędnej interpretacji art. 15 ust. 1 w zw. z art. 9a i art. 11 updop oraz § 22a rozporządzenia w sprawie cen transferowych, tym samym naruszając art. 122, art. 187 § 1 oraz art. 191 Ordynacji podatkowej, nie dążąc do zrealizowania prawdy materialnej.
Rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie jest jeszcze prawomocne, zaś powiela utartą linię orzeczniczą w przedmiocie sporządzania z należytą starannością dokumentacji cen transferowych zawieranych z podmiotami powiązanymi. Organom podatkowym przypomina, iż w ich obowiązku jest przedstawienie faktów i dowodów, że dana cena czy wydatek odbiega od ceny rynkowej czy wydatku poniesionego na rzecz podmiotu krajowego. Obowiązek dokumentacyjny spoczywający na podatniku nie powoduje przesunięcia ciężaru dowodowego z organu podatkowego na podatnika.
W ocenie Instytutu Cen Transferowych
Należyta staranność w cenach transferowych to przede wszystkim przygotowanie katalogu dokumentów źródłowych w formie defence file oraz uzasadnienie rynkowości transakcji zgodnie z podejściem price setting approach zaprezentowanym w stanowisku Podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów w odpowiedzi z dnia 1 września 2017 r. na interpelację poselską, znak sprawy DD5.054.14.2017[2]
Autor: Zofia Brzezicka – Asystent podatkowy
[1] Kognicja Sądu dotyczyła stanu prawnego obowiązującego w 2014 r.
[2] https://www.senat.gov.pl/download/gfx/senat/pl/senatoswiadczenia/1210/09_046_1195_1_odp.pdf
