W dniu 30 kwietnia 2022 r. WSA w Warszawie w wyroku o sygn. III SA/Wa 85/20 (orzeczenie prawomocne) orzekł w przedmiocie, czy złożenie na wadliwym formularzu informacji o MDR przez Skarżącą w mylnym przekonaniu, że złożenie informacji na tym formularzu wypełnia obowiązek ustawowy, a następnie złożenie tej informacji na prawidłowym formularzu ze wskazaniem, że intencją Skarżącej od początku było wypełnienie obowiązku ustawowego, powoduje, że Szef KAS może prowadzić postępowanie, w ramach którego jest nadawany numer schematu podatkowego (NSP) w taki sposób, jakby pierwotnie złożono informację na prawidłowym formularzu, czy też powoduje, że Szef KAS winien prowadzić postępowanie, w ramach którego jest nadawany NSP w sposób adekwatny do złożonego pierwotnie formularza.
Zdaniem Organu nie jest możliwym uzupełnienie dokumentu “MDR-3 informacja korzystającego o schemacie podatkowym” poprzez złożenie dokumentu “MDR-1 informacja o schemacie podatkowym”. Natomiast w ocenie Skarżącej istnieje możliwość uzupełnienia postępowania zainicjowanego przekazaniem dokumentu MDR-3 przez złożenie w tym postępowaniu uzupełniającego dokumentu MDR-1 i w konsekwencji ewentualne nadanie przez Szefa KAS NSP w ramach zainicjowanego pierwotnie postępowania.
Wyrok WSA
Sąd zdaje sobie sprawę, że ustawodawca przewidział w Ordynacji podatkowej tryb składania MDR za pomocą środków komunikacji elektronicznej w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, a co za tym idzie w zakresie przekazywania tych informacji nie ma dowolności co do formy i treści. W ocenie Sądu jednak intencja strony wnoszącej podanie ma znaczenie również w przypadku tego rodzaju informacji i co za tym idzie prowadząc postępowanie, w ramach którego jest nadawany NSP, Szef KAS powinien ustalić intencje Skarżącej. Ponadto bez względu na to, w jaki sposób strona postępowania administracyjnego zatytułuje pismo skierowane do organu, organ, który je rozpatruje ma obowiązek nadać mu właściwy bieg. W konsekwencji, w ocenie Sądu, mimo że prawidłowe wypełnienie obowiązku ustawowego przewidzianego w art. 86c lub 86j O.p. wymaga jego poprawnego zrealizowania w aspekcie technicznym, samej realizacji obowiązku i podejmowanych działań nie można ograniczać jedynie do aspektu technicznego.
Zdaniem WSA w sprawie nie chodzi o to, czy Skarżąca może uzupełnić dokument MDR-3 poprzez złożenie uzupełniającego go dokumentu MDR-1 (gdzie Szef KAS zasadne wskazuje na to, że dotyczą one odmiennych stanów faktycznych, odmienny jest też cel złożenia dokumentu, rygor odpowiedzialności pod jaką składany jest dokument, czy też wymogi osób składających podpisy pod dokumentem oraz termin do jego złożenia), gdzie Szef KAS w zaskarżonym postanowieniu wskazuje, że “uzupełnić to uczynić kompletnym, dodając to, czego brakuje”, ale o to, który obowiązek w zakresie schematów podatkowych zamierzała wypełnić swoim działaniem składając dokumenty MDR-3 (MDR-1). W uzasadnieniu Sąd zgadza się z Szefem KAS, że nie jest możliwym uzupełnienie dokumentu MDR-3 poprzez złożenie dokumentu MDR-1. Szef KAS zasadnie wskazuje, że złożenie dokumentu MDR-1 jako uzupełnienia MDR-3 nie spowoduje, że uzupełniony dokument, złożony na podstawie innych przepisów prawa, stanie się dokumentem kompletnym, spełniającym ustawowe wymagania.
Jednak, mając na uwadze powyższe za zasadny Sąd uznał zarzut naruszenia przepisu art. 2 Konstytucji przez naruszenie zaufania do stanowionego prawa i jego pewności, co miało miejsce przez prowadzenie postępowania w odniesieniu do przepisów, które mogły budzić wątpliwości adresatów (początkowa faza obowiązywania przepisów), bez kierowania przez Organ w pierwszej kolejności dobrem podatnika i zaniechaniem przez Organ podjęcia działań mających na celu ustalenie intencji podatnika co do obowiązku, który chciał zrealizować (naruszenie art. 168 §1 w zw. z art. 86c O.p. i art. 86j O.p.).
W rezultacie Szef KAS ponownie rozpoznając sprawę powinien w szczególności:
- wyjaśnić rozbieżność w zakresie opisywanego schematu podatkowego zachodzącą pomiędzy złożonym dokumentem MDR-3 a stanowiącym jego uzupełnienie kolejnym dokumentem MDR-3 (i następnych dokumentach MDR-3 / MDR-1), oraz
- przyjąć okoliczność, że dany podmiot w okresie bezpośrednio po wprowadzeniu zmian wprowadzających regulacje dot. MDR składa pierwotnie dokument MDR-3 (realizacja obowiązku wynikającego z art. 86j O.p.), a następnie wyjaśnia, że jego intencją było zrealizowanie obowiązku wynikającego z art. 86c (złożenie dokumentu MDR-1) i składa ten MDR-1, przy czym porównanie obu dokumentów wskazuje, że chodzi o ten sam schemat podatkowy i korzystający konsekwentnie utrzymuje, że zrealizowanie obowiązku, któremu odpowiada złożenie dokumentu MDR-1 było jego celem, powinno skutkować koniecznością oceny przez Szefa KAS złożonej informacji o schemacie pod kątem wymagań określonych w art. 86c O.p., co oznacza wzięcie pod uwagę złożonego następnie dokumentu MDR-1 (wraz z ew. późniejszymi jego uzupełnieniami).
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
