W dniu 14 lutego 2022 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.574.2021.2.MKU w przedmiocie ustalenia skutków podatkowych związanych z nabywaniem licencji ?end-user? (tzw. end-user license) od kontrahentów zagranicznych.
Stan faktyczny
Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów w Polsce, bez względu na miejsce ich osiągania. W celu prowadzenia działalności, Spółka korzysta z różnych programów komputerowych, nabywanych od rezydentów podatkowych krajów, z którymi Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Programy nabywane są na zasadzie licencji na korzystanie z programu komputerowego przez końcowego użytkownika.
Wnioskodawca poddał w wątpliwość czy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Spółka ma obowiązek pobrać podatek u źródła w związku z dokonywaniem płatności na rzecz podmiotu zagranicznego nie będącego polskim rezydentem z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego, jeżeli nie będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji. Ponadto, czy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 na Spółce będzie ciążył obowiązek złożenia informacji IFT-1/IFT-1R oraz IFT- 2/IFT-2R w przypadku uznania, że opłaty na rzecz podmiotu zagranicznego nie będącego polskim rezydentem nie podlegają podatkowi u źródła.
Początkowo należy, zwrócić uwagę na tzw. licencję użytkownika końcowego, która obejmuje prawa do korzystania z egzemplarza danego dzieła lub utworu lub programu (art. 75 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), a nie przeniesienie praw majątkowych związanych z modyfikowaniem, rozpowszechnianiem, powielaniem, publicznym udostępnianiem dzieła.
Stanowisko Wnioskodawcy i DKIS
W ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie, które jest wypłacane z tytułu nabycia tzw. licencji end-user do programów nie mieści się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z uwagi na fakt, że Spółka na podstawie nabytej licencji nie nabędzie praw do dokonywania jakichkolwiek modyfikacji programów, ani też dalszej ich odsprzedaży lub udzielania dalszych sublicencji. Należy zatem uznać, że w ramach rozpatrywanej transakcji nabędzie licencje typu end-user, co należy rozumieć jako nabycie egzemplarza programu komputerowego przez ostatecznego użytkownika. W przypadku nabycia licencji typu end-user nie dochodzi do przeniesienia na nabywcę oprogramowania praw do używania praw autorskich i praw pokrewnych. Nabywca tego typu oprogramowania nabywa bardzo wąski zakres uprawnień, które sprowadzają się do użytkowania nabytego egzemplarza oprogramowania zgodnie z jego przeznaczeniem.
W rozpatrywanym przypadku nie dochodzi do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych do oprogramowania należy więc uznać, że wypłacane na rzecz kontrahentów niebędących rezydentami podatkowymi Polski wynagrodzenie nie powinno zostać obciążone w Polsce 20% zryczałtowanym podatkiem u źródła, zatem nie będzie się mieścić w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Z interpretacji wynika, że w sytuacji, gdy Spółka nabywa od podmiotu zagranicznego nie będącego polskim rezydentem podatkowym oprogramowanie komputerowe wykorzystywane wyłącznie na własne potrzeby, będąc faktycznie tzw. użytkownikiem końcowym oprogramowania i nie dokonując w oprogramowaniu modyfikacji powodujących zmiany tego oprogramowania, nie musi odprowadzać od wynagrodzenia płaconego zagranicznym usługodawcom podatku u źródła w Polsce, niezależnie od tego czy posiada certyfikat rezydencji zagranicznego podmiotu oraz nie będzie w obowiązku złożenia przedmiotowych informacji IFT w związku z tymi płatnościami.
Podsumowując, płatności w zakresie zakupu licencji użytkownika końcowego, co do zasady nie stanowią w rozpatrywanych okolicznościach należności licencyjnych. Nie stanowią ich opłaty, w zamian za które nie nabywa się praw autorskich bądź praw do dysponowania nimi w stosunku do przedmiotu licencji, a nabywca nie będzie dokonywał dalszej odsprzedaży przedmiotu licencji bądź nie będzie udzielał sublicencji.
Podobne stanowisko Dyrektor KIS zaaprobował w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2022 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.502.2021.2.MKU. W ocenie organu podatkowego, zapłata wynagrodzenia za zakup licencji na oprogramowania komputerowe oraz zakup licencji na dostęp do serwisów internetowych, które są nabywane na potrzeby działalności wyłącznie do użytku własnego (licencje użytkownika końcowego end-user) od kontrahentów zagranicznych nie stanowi zapłaty z tytułu należności podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
