Uczestnictwo w cash poolingu a obowiązek dokumentacyjny oraz ograniczenia wynikające z art. 15c Ustawy o CIT
W dniu 19 września 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.345.2024.3.AND) DKIS wydał interpretację indywidualną, która odnosi się do sytuacji, w której Wnioskodawca, wraz z innymi spółkami będącymi częścią tej samej grupy kapitałowej (nazywanymi dalej „Uczestnikami” lub „Zainteresowanymi”), planuje zawrzeć z bankiem mającym siedzibę w Polsce (dalej: „Bank”) umowę o świadczenie usługi cash poolingu rzeczywistego (dalej: „Umowa CPR”). W ramach tej umowy Bank będzie świadczył na rzecz Uczestników usługę cash poolingu rzeczywistego, która należy do kategorii produktów służących zarządzaniu środkami finansowymi.
Kiedy oddziały zagranicznych firm mogą uniknąć obowiązku przygotowania formularza ORD-U?
W dniu 13 czerwca 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o sygn. 0114-KDIP2-2.4017.5.2024.1.RK w celu ustalenia, czy Spółka jako podmiot sporządzający informacje TPR-C, musi dodatkowo składać informacje ORD-U w odniesieniu do umów zawartych z nierezydentami w myśl art. 82 § 1c Ordynacji podatkowej (dalej: OP).
Obowiązek dokumentacji cen transferowych w transakcji z podmiotem posiadającym oddział w raju podatkowym
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną dotyczącą obowiązku stosowania cen transferowych oraz sporządzania dokumentacji cen transferowych w przypadku transakcji między polskim podatnikiem a kontrahentem, który posiada oddział w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (tzw. raj podatkowy).
Mechanizm wynagrodzenia w transakcjach pożyczkowych – kiedy skorzystanie z uproszczenia safe harbour nie jest możliwe?
W dniu 13 maja 2024 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygnaturze 0111-KDIB1-1.4010.130.2022.7.SG w zakresie ustalenia, czy sposób określenia oprocentowania na podstawie stawki WIBOR 3M z marżą 2% będzie zgodny z warunkiem przewidzianym w art. 11g ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jaką metodologię należy zastosować przy praktycznym zastosowaniu safe harbour dla transakcji finansowych? – odpowiedź na interpretację DKIS
W dniu 22 maja 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o sygn. 0115-KDIT1.4011.322.2024.2.MR w celu ustalenia, jakie praktyczne zasady należy przyjąć w celu rozliczenia safe harbour w przypadku planowanej transakcji udzielenia pożyczki.
Aktualizacja warunków safe harbour dla transakcji finansowych w 2024 r.
Opublikowano zaktualizowane obwieszczenie z dnia 27 grudnia 2023 r. w sprawie ogłoszenia rodzaju bazowej stopy procentowej i marży dla potrzeb cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych.
Jak wskazano, zastosowanie regulacji mechanizmu safe harbour stosownie do art. 11g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dalszym ciągu jest możliwe w przypadku pięciu walut: złoty polski, dolar amerykański, euro, frank szwajcarski, funt brytyjski przy zastosowaniu 3 miesięcznej stopy referencyjnej.
Czy zastosowanie safe harbour dla transakcji pożyczki stanowi schemat podatkowy?
Tak, zastosowanie safe harbour dla transakcji pożyczki, ale również dla kredytów oraz emisji obligacji stanowi schemat podatkowy.
Stosownie do art. 86a pkt. 13 lit. g Ordynacji podatkowej, wprowadzone jednostronnie w danym państwie uproszczenie w stosowaniu przepisów związanych z ustalaniem cen transferowych stanowi szczególną cechę rozpoznawczą i w związku z art. 86a pkt 10 lit. b Ordynacji podatkowej jest schematem podatkowym.
Czy wszystkie transakcje pożyczek stanowią safe harbour?
Nie dla wszystkich transakcji pożyczek można zastosować uproszczenie typu safe harbour. Można je zastosować w sytuacji, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
oprocentowanie pożyczki w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy jest ustalane w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, określone w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych aktualnym na dzień zawarcia tej umowy,
nie przewidziano wypłaty innych niż odsetki opłat związanych z udzieleniem lub obsługą pożyczki, w tym prowizji lub premii,
Czy posiadanie dokumentacji cen transferowych jest obowiązkowe dla transakcji typu safe harbour?
Zgodnie z art. 11n uCIT obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1, nie ma zastosowania m. in. do transakcji kontrolowanych:
stanowiących usługi o niskiej wartości dodanej
dotyczących pożyczki, kredytu lub emisji obligacji.
Jednakże podmioty powiązane obowiązane są do wypełnienia warunków określonych w odpowiednio art. 11f oraz 11g uCIT.
Na czym polega uproszczenie safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej?
Podobnie jak w przypadku safe harbour dla transakcji finansowych, w przypadku zastosowania tego uprawnienia dla transakcji usług o niskiej wartości dodanej podatnik zabezpiecza transakcje przed ryzykiem określenia dochodu lub straty przez organ podatkowy. Wykaz usług o niskiej wartości dodanej zawarty jest w załączniku nr 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.