W dniu 24 sierpnia 2022 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.351.2022.2.AW w celu ustalenia, czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę z tytułu usług programowania (pisania kodu źródłowego) aplikacji biznesowych, jak również Licencji użytkownika końcowego mieści się w zakresie wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, tj. czy zapłata takiego wynagrodzenia pociąga za sobą konieczność pobrania podatku u źródła od wypłacanych należności.
Stan faktyczny
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem CIT w Polsce od całości swoich dochodów. Spółka w ramach zakupionych Licencji użytkownika końcowego otrzymuje jedynie prawo do użytkowania Oprogramowania na własne potrzeby, nie zostają na Spółkę natomiast przeniesione jakiekolwiek majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania uprawniające ją do udzielania sublicencji innym podmiotom, czy też dokonywania zmian w Oprogramowaniu.
Zdaniem Spółki, wynagrodzenie z tytułu nabycia Licencji użytkownika końcowego nie jest objęte katalogiem z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT (należności odsetkowo-licencyjne). Z oczywistych względów Licencje użytkownika końcowego nie stanowią świadczeń spośród wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt. 2-4 Ustawy CIT.
W odniesieniu zaś do usług programowania (pisania kodu źródłowego) aplikacji biznesowych, należy stwierdzić, że jedynie punkt 2a mógłby mieć ewentualne zastosowanie, aczkolwiek celem przedmiotowych usług z perspektywy Wnioskodawcy nie jest ani nabycie jakichkolwiek świadczeń wymienionych bezpośrednio w tym punkcie (doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń) ani nabycie świadczeń o podobnym charakterze. Celem jest korzystanie z aplikacji biznesowych powstałych w wyniku usług programowania jako użytkownik końcowy ? wzamian za co Spółka uiszcza opłaty za Licencje użytkownika końcowego.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że przedstawione w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego należności wypłacane przez Wnioskodawcę nie stanowią ani licencji sensu stricto w rozumieniu przepisów dotyczących opodatkowania u źródła, ani żadnych innych świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, a zatem wypłata takich należności nie powoduje po stronie Wnioskodawcy konieczności pobrania podatku u źródła.
Wobec powyższego stanowiska Wnioskodawcy, Organ podatkowy w całości przyjął je za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
