W dniu 20 maja 2022 r. WSA w Poznaniu w wyroku o sygn. I SA/Po 609/21 (orzeczenie nieprawomocne) orzekł w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu przychodów w postaci należności licencyjnych za korzystanie z praw do programu komputerowego wypłacanego nierezydentowi.
Sąd w wyroku zaaprobował stanowisko, że w świetle przepisów krajowych należności z tytułu korzystania z praw autorskich do programu komputerowego nie mogą być utożsamiane z należnościami licencyjnymi z tytułu korzystania z praw autorskich do dzieła literackiego. Nie zostały bowiem zaliczone przez ustawodawcę do kategorii utworów literackich, a jedynie są traktowane jak utwory literackie pod względem ochrony praw autorskich do nich przysługujących. Nie mogą być również utożsamiane z należnościami licencyjnymi z tytułu praw do dzieła naukowego bądź artystycznego, skoro przez ustawodawcę traktowane są jako odrębny rodzaj utworu.
Zauważyć przy tym należy, że Polska skorzystała z możliwości dostosowania przepisu dotyczącego należności licencyjnych w niektórych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wobec powyższego należy stwierdzić, że skoro w art. 12 ust. 3 UPO (mającej zastosowanie do sprawy) definiując należności licencyjne nie wymieniono należności z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego, to stosownie do art. 3 ust. 2 tej umowy (mając na uwadze obowiązujący w Polsce porządek prawny) nie można tych należności zaliczyć do żadnej z wymienionych tam grup, a w konsekwencji, nie mogą być opodatkowane w państwie ich powstania. Z tego względu opisane przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji należności licencyjne nie będą podlegały opodatkowaniu u źródła w Polsce.
W związku z powyższym, WSA uwzględnił skargę na interpretację Dyrektora KIS, podzielając stanowisko Spółki, że wydając zaskarżoną interpretację organ dokonał błędnej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 26 ust. 1 u.p.d.p. w zw. z art. 12 ust. 2 i 3 UPO w zakresie podatków od dochodu i od majątku, polegającej na błędnym zinterpretowaniu przez organ podatkowy przedstawionego stanu faktycznego i w konsekwencji błędnym określeniu, że w przedmiotowej sprawie należność z tytułu udzielonej skarżącej licencji na korzystanie z oprogramowania dostarczonego wyniku realizacji umowy na urządzeniu testowym należy opodatkować według 5% stawki podatku u źródła.
Ponadto, w uzasadnieniu do wyroku, WSA podkreślił, że w orzecznictwie konsekwentnie prezentowany jest pogląd, pozostający w opozycji do stanowiska przedstawionego przez organ w zaskarżonej interpretacji, że wynagrodzenie z tytułu udzielonej licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego nie stanowi należności licencyjnych i nie podlega opodatkowaniu u źródła (w Polsce) zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
