W interpretacji indywidualnej z 8 maja 2019 r. nr 0111-KDIB2-1.4010.62.2019.1.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) potwierdza możliwość odliczenia podatku u źródła od uzyskiwanych przychodów. W interpretacji Dyrektor KIS wskazał ?(?..)Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć wydatek obejmujący uregulowanie za kontrahenta zagranicznego podatku u źródła w sytuacji, gdy obowiązek pokrycia przez płatnika wynika z postanowień umowy łączącej strony.
Zdaniem tut. organu także brak klauzuli umownej o ubruttowieniu wynikającej ze stosownej umowy łączącej strony również nie wyklucza możliwości zaliczenia kwoty podatku u źródła (tj. kwoty ubruttowienia) do kosztów uzyskania przychodów, niemniej jednak w takich przypadkach konieczne jest wykazanie spełnienia przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy CIT?.
Zgodnie z art. 15 ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy CIT wskazuje, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. W treści interpretacji, Dyrektor KIS odnosząc się do wyłączenia od kosztów uzyskania przychodów podatku dochodowego, wyjaśnił iż ?Zakres tego przepisu dotyczy tylko tego podatku dochodowego, który jest uiszczany przez podatnika, a nie jak to ma miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym ? przez płatnika?.
Podsumowując, płatnik jeżeli wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar ekonomiczny tego podatku, może zaliczyć podatek u źródła do kosztów uzyskania przychodów ? także w przypadku braku w umowie z kontrahentem tzw. klauzuli ubruttawiającej (ang. gross-up/net of tax), jeśli spełni przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.
