W przypadku usług o niskiej wartości dodanej, przy spełnieniu warunków ustawowych, podmioty powiązane uprawnione są do skorzystania z uproszczeń przy wypełnianiu obowiązków związanych z cenami transferowymi.

Transakcje usług o niskiej wartości dodanej – w ślad za wytycznymi OECD – zostały objęte regulacjami typu safe harbour, które polegają na:

1. 1. odstąpieniu przez organy podatkowe od szacowania dochodu (straty),
   2. braku obowiązku uwzględnienia w dokumentacji podatkowej analizy cen transferowych (analizy porównawczej albo analizy zgodności).

Na mocy aktualnie obowiązujących przepisów jako usługi o niskiej wartości dodanej traktowane są świadczenia, które spełniają następujące warunki:

1. 1. zostały wymienione w katalogu usług ujętych w załączniku odpowiednio do ustawy o CIT lub ustawy o PIT,
   2. mają charakter usług wspomagających działalność gospodarczą usługobiorcy,
   3. nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych,
   4. wartość tych usług świadczonych przez usługodawcę na rzecz podmiotów niepowiązanych nie przekracza 2% wartości tych usług świadczonych na rzecz podmiotów powiązanych i niepowiązanych,
   5. nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę, z wyłączeniem odsprzedaży usług nabytych we własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu powiązanego (refakturowanie).

Rozwiązania podatkowe, które wejdą w życie już od 1 stycznia 2022 r. przewidują listę dodatkowych zwolnień (rozszerzenie art. 11n Ustawy o CIT). Obowiązek przygotowania lokalnej dokumentacji cen transferowych (ang. local file) nie będzie obejmował m.in. transakcji objętych uproszczeniem typu safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej – przypadku spełnienia warunków określonych w art. 11f Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT warunkami do skorzystania ze zwolnienia jest posiadanie kalkulacji obejmującej następujące informacje: rodzaj i wysokość kosztów uwzględnionych w kalkulacji, sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla wszystkich podmiotów powiązanych korzystających z usług oraz opis transakcji, w tym analizę funkcjonalną. Przepis ten nie określa jednakże formy w jakiej taka kalkulacja powinna zostać sporządzona.

Na mocy przepisu art. 11s ust. 2 Ustawy CIT, który wejdzie z życie od 1 stycznia 2022 r.,w sytuacji gdy wystąpią okoliczności wskazujące na prawdopodobieństwo zaniżenia wartości transakcji kontrolowanej lub niespełnienia warunków, o których mowa w art. 11f ust. 1 lub art. 11g ust. 1, organ podatkowy będzie mógł zwrócić się z żądaniem sporządzenia i przedłożenia lokalnej dokumentacji cen transferowych niezawierającej analizy porównawczej lub analizy zgodności dla wskazanych przez organ podatkowy transakcji kontrolowanych w roku podatkowym, w terminie 30 dni od dnia doręczenia takiego żądania.

Konkludując, przepisy obligują do posiadania kalkulacji wskazanej w art. 11f ust. 1 pkt 3, lecz nie nakładają obowiązku posiadania dokumentacji cen transferowych (ang. local file) w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek z art. 11f Ustawy CIT. Przepisy nie określają w jakiej formie organ podatkowy będzie mógł żądać od podatnika wykazania spełnienia przesłanek z art. 11f Ustawy CIT. Rozważenia może wymagać zatem przegotowanie dokumentacji lokalnej (zawierającej przesłanki wskazane w art. 11f Ustawy CIT) pomimo braku takiego obowiązku – w celu weryfikacji rynkowego poziomu wynagrodzenia (ex ante), jak i zabezpiecza podmiot w przypadku ewentualnego żądania przez organ podatkowy przedłożenia lokalnej dokumentacji cen transferowych (art. 11s ust. 2 Ustawy  CIT).

Autor: Natalia Kuba – Konsultant podatkowy